Podstawa programowa
 
W szkołach ponadgimnazjalnych obowiązuje podstawa programowa kształcenia ogólnego, podstawa programowa kształcenia w profilach kształcenia ogólnozawodowego oraz podstawy programowe kształcenia w poszczególnych zawodach.
 
Podstawa programowa kształcenia ogólnego zawarta jest w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r.  w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. (Dz. U. z 2002r. Nr 51, poz.458, Dz. U. z 2003r. Nr 210, poz.2041, Dz. U. z 2005r. Nr.19, poz.165, Dz. U. z 2006r. Nr 228, poz.1669)
 
Podstawa programowa kształcenia w profilach kształcenia ogólnozawodowego zawarta jest w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w profilach kształcenia ogólnozawodowego. (Dz. U. z 2002r. Nr 50, poz.451, Dz. U. z 2003 Nr 143, poz.1391)
 
Podstawy programowe kształcenia zawodowego zawarte są w następujących dokumentach:
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 sierpnia 2000 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: technik archiwista, technik budownictwa, technik geodeta, technik handlowiec, technik hutnik, technik instrumentów muzycznych, technik ochrony fizycznej osób i mienia, technik organizacji reklamy, technik technologii drewna, technik technologii odzieży, technik włókiennik i mechanik pojazdów samochodowych (Dz. U. Nr 78, poz.887)
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 4 czerwca 2003 r.  w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: cukiernik, mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych, monter-instalator urządzeń technicznych w budownictwie wiejskim, ogrodnik, operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego, piekarz, rolnik, rybak śródlądowy, rzeźnik-wędliniarz, technik agrobiznesu, technik hodowca koni, technik inżynierii środowiska i melioracji, technik mechanizacji rolnictwa, technik ogrodnik, technik pszczelarz, technik rolnik, technik rybactwa śródlądowego, technik technologii żywności i technik żywienia i gospodarstwa domowego. (Dz. U. Nr 159, poz.1540).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 21 stycznia 2005 r.  w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystentka stomatologiczna, dietetyk, higienistka stomatologiczna, opiekunka dziecięca, ortoptystka, protetyk słuchu, ratownik medyczny, technik dentystyczny, technik elektroniki medycznej, technik elektroradiolog, technik farmaceutyczny, technik masażysta, technik ortopeda i terapeuta zajęciowy (Dz. U. Nr 26, poz. 217).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 28 grudnia 2005 r.  w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystent operatora dźwięku, fotograf, monter izolacji budowlanych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, technik architektury krajobrazu, technik hutnik, technik mechanik, technik mechatronik i technik technologii odzieży (Dz. U. z 2006r. Nr 10, poz. 54).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 31 marca 2006 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: blacharz, blacharz samochodowy, koszykarz-plecionkarz, kucharz, mechanik pojazdów samochodowych, monter kadłubów okrętowych, technik bezpieczeństwa i higieny pracy, technik pożarnictwa, technik technologii wyrobów skórzanych i złotnik-jubiler (Dz. U. Nr 62, poz.439).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: kaletnik, kominiarz, kuśnierz, monter konstrukcji budowlanych, obuwnik, operator obrabiarek skrawających, technik archiwista, technik hotelarstwa, technik księgarstwa i technik obsługi turystycznej (Dz. U. Nr 226, poz.1650).
Specjalności w poszczególnych zawodach
mogą być wprowadzane o ile przewiduje to podstawa programowa kształcenia w zawodzie. Zwykle programy specjalności są elementem programu nauczania dla danego zawodu, zdarza się jednak, że takiego programu nie ma i należy wtedy napisać i wprowadzić w szkole program autorski.

Wprowadzając specjalność do programu nauczania zwykle podnosi się atrakcyjność nauki zawodu i konkurencyjność absolwentów szkoły na rynku pracy. Należy jednak pamiętać, że zakres wiedzy i umiejętności z zakresu specjalizacji nie jest objęty egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe.
Aktualnie są przygotowywane przepisy wprowadzające nowe zawody zamiast specjalności, pozwoli to na wprowadzenie zmian w kształceniu zawodowym i objęciu egzaminem treści istotnych w danym zawodzie.