Przedstawiam przykładowy konspekt lekcji z wykorzystaniem aktywizujących metod nauczania.


Temat lekcji: Czy "uzdolniony do szczęścia" ? - o wyborach życiowych 
Stanisława Wokulskiego.

CELE LEKCJI:
Po lekcji uczeń:
· uświadamia sobie wagę wyborów życiowych,
· zabiera głos w dyskusji: uczucie czy rozum,
· charakteryzuje Wokulskiego, rozumie motywy jego postępowania
· selekcjonuje i ocenia zdobyte informacje,
· wyraża sąd o Wokulskim.

METODY PRACY:
· praca w grupach,
· "kula śniegowa" (dyskusja piramidowa),
· drzewko decyzyjne
· dyskusja,
· praca z tekstem.

MATERIAŁY:
· tekst "Lalki" Bolesława Prusa,
· schemat drzewka decyzyjnego,
· tekst wiersza Wisławy Szymborskiej "Przyczynek do statystyki".

PRZEBIEG LEKCJI:

  1. Odczytanie wiersza W. Szymborskiej z podkreśleniem cytatu "uzdolnionych do szczęścia dwudziestu kilku najwyżej" (załącznik nr 1). Dyskusja o szczęściu.
  2. Kula śniegowa: uczniowie indywidualnie odpowiadają na pytanie: jak mogło potoczyć się życie Wokulskiego, gdyby nie zdecydował się walczyć o Izabelę (dwa warianty). Następnie tworzą pary i ustalają wspólne stanowisko. Pary łączą się w czwórki, czwórki w ósemki, ósemki w szesnastki. Na końcu ustalają powtarzające się warianty. Reprezentanci szesnastek prezentują wyniki.
    Przewidywane możliwości: - żeni się ze Stawską,
    - wybiera naukę itp.
  3. Drzewko decyzyjne (załącznik nr 2): podział klasy na 3 grupy; każda rozpatruje 1 wariant.
  4. Dyskusja o wartościach (burza mózgów): co jest w życiu najważniejsze.
  5. Praca domowa:
    1. Ułóż pytanie, na które odpowiedzią jest wybrany przez Ciebie fragment "Lalki".
    2. Ułóż plan pobytu Wokulskiego w Zasławku.




    CELE I WARTOŚCI: MIŁOŚĆ, SPOKÓJ, MAJĄTEK, ZYSK, SATYSFAKCJA, SPEŁNIENIE, REALIZACJA MARZEŃ

     

    I

    II III

    Dąży do zdobycia tej, którą kocha, żyje nadzieją, przeżywa chwile szczęścia, gdy Izabela okazuje mu względy; wierzy w realizację upragnionego celu Jest kochany bezwarunkowo, podziwiany, doceniony, wiedzie uregulowane życie bez stresu, budzi szacunek ludzi, ma poczucie bycia na właściwym miejscu. Żyje z pasją, ma świadomość sensu życia, jest pochłonięty tym, co robi, znajduje satysfakcję w sukcesach, służy dobru ludzkości
       

    SKUTKI

     

    Żyje w ciągłym stresie, przeżywa odtrącenie, doświadcza rozczarowania, wbrew sobie pozuje na arystokratę (frak, powóz), „huśtawka emocjonalna”, zawód wiodący do próby samobójczej, trwoni majątek. Nie kocha, ma świadomość rezygnacji, poczucie niespełnienia, marzy o innej, ma poczucie straconej szansy  Jest samotny, nie ma nikogo bliskiego, jest wyobcowany, żyje na marginesie zwykłego życia.

Jadwiga Jeleniewicz

Załącznik 1

Wisława Szymborska

Przyczynek do statystyki

Na stu ludzi
wiedzących wszystko lepiej
- pięćdziesięciu dwóch;

niepewnych każdego kroku
- prawie całą reszta;

gotowych pomóc,
o ile nie potrwa to długo
- aż czterdziestu dziewięciu;

dobrych zawsze,
bo nie potrafią inaczej
- czterech, no może pięciu;

skłonnych do podziwu bez zawiści
- osiemnastu;

żyjących w stałej trwodze
przed kimś albo czymś
- siedemdziesięciu siedmiu;

uzdolnionych do szczęścia
- dwudziestu kilku najwyżej;

niegroźnych pojedynczo,
dziczejących w tłumie
- ponad połowa na pewno;

okrutnych,
kiedy zmuszą ich okoliczności
-tego lepiej nie wiedzieć
nawet w przybliżeniu;

mądrych po szkodzie
- niewielu więcej
niż mądrych przed szkodą;

niczego nie biorących z życia oprócz
                                               rzeczy
- czterdziestu,
chociaż chciałabym się mylić;

skulonych, obolałych
i bez latarki w ciemności
- osiemdziesięciu trzech
prędzej czy później;

godnych współczucia
- dziewięćdziesięciu dziewięciu;

śmiertelnych
- stu na stu.
Liczba, która jak dotąd nie ulega
                                            Zmianie.